Patili
dostlarımızla geçirdiğimiz her bir gün, onlarla aramızdaki bağı
güçlendiriyor ve bizleri onlara daha da bağlıyor. Eğer hislerimizde
yanılmıyorsak, onlar da gün geçtikçe bizi daha çok benimsiyor ve bize
daha da alışıyor.
Hislerimizde herhangi bir problem yok. Aramızdaki bağı şüphesiz en
derinden hissediyoruz. Peki bilim buna ne diyor? Köpeklerimizle bağ
kurduğumuza dair bilimsel bir gerçek var mı?
Gelin, bu soruların cevabını verelim.
Çin’deki araştırmacılar, insanlar ve köpekler arasında nöral bir aktivitenin senkronize olduğunu keşfettiler.
Aradaki bu senkronizasyon ise evcil hayvanlarımızla aramızda derin
bir nörolojik bağ olduğunu gösteriyor. Aslında daha önce yapılan
çalışmalar, insanların birbirleriyle çalışırken veya konuşurken, beyin
aktiviteleri esnasında bazı kilitli bölgelerin senkronize olabileceğini göstermişti.
Fakat bu, insanlar ve başka bir tür arasında benzer bir fenomeni rapor eden ilk deney serisi.
Araştırmacılar bu bulguya, insanların ve köpeklerin kafalarına
elektrotlar yerleştirerek ve onların beyin aktivitesini ölçerek ulaştı.
Deneylerde insanlar ve köpekler, karşılık bakışma hâlindeydi.
Herkes aynı odanın içindeydi ve bakışma dışında herhangi bir temas
veya etkileşim gerçekleşmedi. Bilim insanları bu karşılıklı bakış
sırasında, parietal ve frontal bölgelerdeki beyinler arası korelasyonların önemli ölçüde arttığına şahit oldu.
Sonrasında insanlar, köpeklerle bakışmanın yanında onları okşamak amaçlı temasa başladı. Araştırmacılar bu durumda da beyinlerin aynı hareketliliği gözlemlediğini gördü.
Daha önceleri köpeklerini okşayan insanların, frontal lob
aktivitelerinde gerçekleşen artış, bilim insanlarının bildiği bir
durumdu. Ancak bu araştırmayla köpeklerin beyinlerinde de aynı artışın olduğu kesinleşmiş oldu.
Özetle bir insan ve bir köpek hem temas ettiğinde hem de temas olmadan yalnızca göz göze geldiğinde, karşılıklı olarak birbirlerine senkronize oluyor. Oldukça etkileyici değil mi?
