Develer,
çöl ortamındaki kaktüsleri afiyetle yiyebiliyor. Biz ufacık bir kaktüse
dokunduğumuzda bile canımız yanarken onlar nasıl oluyor da yalayıp
yutuyor?
Zorlu yaşam koşullarında hayatta kalabilmeleriyle ön
plana çıkan develer, pek çok ilgi çekici özelliğe sahip. Mesela 30
kilogramı aşabilen hörgüçlerinde yağ depolayabiliyorlar, 3 tane göz
kapakları var ve kaktüs yiyebiliyorlar.
Bizim de bugünkü içeriğimizin konusu, o dikenli dikenli kaktüsleri nasıl yiyebildikleri. Gelin, anlatalım.
Develer, kaktüsleri nasıl yiyebiliyor?
Çöl deyince aklımıza kaktüs ve deve
gelir. Develer, otoburdur ve çölde buldukları yaprakları, otları,
meyveleri yerler. İlginç bir şekilde, seçenekleri kalmayınca dikenli
kaktüsleri de yiyebilirler.
Kalın, pürüzlü dudakları ve kalın dilleriyle damakları; kaktüsün su bakımından zengin kısmını yutmadan önce dikenleri soymalarına yardımcı olur.
Bunun yanı sıra develerin ağzının iç kısmı “papilla” denilen, keratinden oluşan koni şeklinde yapıya sahip. Papillalar, kaktüsün iğnelerini boğazlarından dikey olarak aşağı kaydırdığından keskin uçları deveye kolay kolay zarar vermez.
Tabii ki zarar verdiği durumlar da oluyor.
Her ne kadar develerin vücudu bu şekilde adaptasyon göstermiş olsa da ne yazık ki kimi zaman kaktüs yerken yaralandıkları ve hatta öldükleri de olur. Yine de potansiyel acıyı tolere ederek yerler.
Ayrıca kaktüsler, özellikle kurak mevsimlerde develer için önemli bir su kaynağıdır ve sıcak, kuru ortamlarda hayatta kalmalarına yardımcı olan besinler ile elektrolitleri de içerir.
